دریافت فایل پاورپوینت فصل پانزدهم کتاب نظریه های روان درمانی و مشاوره (روان درمانی های التقاطی و سایر روان درمان

التقاط گرایی یعنی استفاده از روش های نظریه های مختلف،در حالی که یکپلرچه گرایی عبارت است از ریختن دو یا چند موضع نظری در قالب رویکردی همسان تر.

چه التقاط گرایی و یکپارچه گرایی  را متفاوت بدانیم و چه التقاط گرایی را زیر مجموعه یکپارچه گرایی،هردو بر محدود نشدن درمانگر به یک گرایش نظری خاص تاکید دارند.همچنین هر دو اتفاق نظر دارند که هیچ یک از رویکرد های درمانی،آن قدر جامع نیستند که به تمام مشکلات مطرح در روان درمانی رسیدگی کنند.

 بسیاری از روان درمانگر ها به یک مدل روان درمانیواحد تکیه نمی کنند بلکه خود را یکپارچه نگر یا التقاطی می دانند و از نظریه ها و درمان هایی که برای درمان مراجعانشان مفیدند استفاده می کنند.این عمل در 35 سال اخیر شایع شده است.در یکی از نظر سنجی های اخیر،30 درصد روان شناسان و 34 درصد مددکاران اجتماعی و 37 درصد مشاوران گفته بودند به شیوه التقاطی یا یکپارچه نگر درمانگری می کنند.برخی مطالعات هم نشان می دهند نیمی از روان درمانگران تا دوسوم آنها ،فنون مختلف مدل های نظری اصلی روان درمانی را انتخاب می کنند.